بازی عموزنجیرباف

اهداف

این بازی با هدف آشناکردن فرزندان این مرزوبوم با صدای حیوانات مختلف انجام می‌شود. البته اهداف دیگری هم دارد؛ ازجمله اینکه کودکان در سایة اعتمادبه‌نفس تقلید را بیاموزند و اوقات خوشی را در کنار هم سپری کنند.

 آموزش‌ها

آموزش اصوات؛ تقلید و شناخت صداهای مختلف حیوانات؛ رعایت نوبت و احترام به حقوق دیگران؛ تحرک و شادی؛ تبعیت از قانون.

روش بازی

کودکان حلقه‌ای تشکیل می‌دهند و دست‌های همدیگر را‌ می‌گیرند و رو به مرکز دایره می‌چرخند و شعر بازی را‌ می‌خوانند. در انتهای شعر باید صدای حیوان ذکرشده را با صدای بلند و هیجان زیاد فریاد‌ بزنند. البته در برخی مناطق به‌جای حلقه در گروه روبه‌روی هم قرار می‌گیرند. ابتدا دو نفر که تقریباً از لحاظ نیروی جسمانی و قد و وزن یکسان و قدری بزرگ‌تر از بقیه باشند، انتخاب می‌شوند: یکی به‌عنوان سرگروه و دیگری عموزنجیرباف. این دو بازیکن به دو سر رشته و زنجیری که سایر بازیکنان با قلاب‌کردن دست‌های یکدیگر درست کرده‌اند، پیوسته و دایره‌وار کمانی را تشکیل می‌دهند. ابتدا سرگروه، عموزنجیرباف را خطاب قرار می‌دهد و سؤال و جواب‌هایی را به‌صورت شعر رد و بدل می‌کنند. در اینجا سایر بچه‌ها سرگروه را همراهی می‌کنند. شعر این بازی بدین شرح است: «عموزنجیرباف! بعله! زنجیر منو بافتی؟ بعله! پشت کوه انداختی؟ بعله! بابا اومده! چی‌چی آورده؟ نخود و کشمش! بخور و بیا! با صدای چی؟ با صدای گربه! میو، میو، میو!». تا عموزنجیرباف نام حیوانی را بر زبان آورد، سرگروه همراه با سایر بازیکنان، صدای حیوان مد نظر را درآورده و به راه می‌افتند و از زیر دست‌های به‌هم‌دادة عموزنجیرباف و نفر دوم می‌گذرند؛ به جز همان نفر دوم که به‌صورت کَت‌بسته، پشت به بچه‌ها قرار می‌گیرد. سرگروه دوباره شعر را شروع می‌کند و عموزنجیرباف با نام حیوانی آن را تمام می‌کند و آنها از زیر دست به‌هم‌دادة نفری که کَت‌بسته پشت به بچه‌ها ایستاده و نفر سوم عبور می‌کنند. درنتیجه، نفر سوم نیز دست‌هایش پیچ خورده و پشت به بچه‌ها قرار می‌گیرد. این بازی را تا جایی ادامه می‌دهند که همة بچه‌ها غیر از سرگروه و عموزنجیرباف، کَت‌بسته و پشت و رو شوند یا به‌عبارتی زنجیر شوند! در اینجا سرگروه و عموزنجیرباف گفت‌گو می‌کنند و می‌گویند: «عموزنجیرباف! بعله؟ زنجیر منو بافتی؟ بافته شد! محکمه یا که شُله؟ بکش و ببین!». در این هنگام، سرگروه از یک طرف و عموزنجیرباف از طرف دیگر، با کشیدن بچه‌ها سعی می‌کنند که زنجیر را پاره کنند؛ اما بچه‌ها با محکم‌گرفتن دست‌های یکدیگر مقاومت می‌کنند تا اینکه بالأخره زنجیر از یک جایی پاره شود. دو بازیکنی که دست‌هایشان از یکدیگر باز شده است، جریمه می‌شوند و باید هر کاری که از سوی سایر بازیکنان به آنها محول می‌شود، انجام دهند؛ مثلاً یک دور حیاط مدرسه را بدوند.